Spotkanie ze Scottem Jurkiem – 15.10.2012 – Traffic Club – relacja

Wczoraj odbyło się w Traffic Clubie (taki alternatywny Empik, dla osób które nie kojarzą sklepu) w Warszawie spotkanie autorskie ze Scottem Jurkiem. Przybyło na mnie grubo ponad 100 osób (cieszę się, że w ogóle znalazłem miejsce siedzące). Spotkanie, a właściwie rozmowę ze Scottem prowadził dziennikarz Maciej Jabłoński z TVP Sport (tłumaczem był przedstawiciel firmy Brooks). Poniżej krótka relacja i różne ciekawostki, które zdołałem sobie przypomnieć później po spotkaniu.

Obraz Scotta jaki wyłania się z lektury „Jedz i biegaj” zgadza się z tym co Scott prezentuje na żywo. Jest to osoba przyjazna, serdeczna i skromna. Na każdym kroku powtarza, że jest taki jak inni – nie jest najszybszym biegaczem, bo zdarzają się szybsi. Nie chce żeby go traktować jako superhero. W czasie spotkania była możliwość zadawania pytań przez publiczność i właśnie za sprawą tych pytań można było się dowiedzieć paru ciekawostek.

Co Scott mówił o technice biegu? Nie była poruszana kwestia bieganie ze śródstopia vs. bieganie z pięty. Za to Scott stwierdził, że najważniejszą kwestią jest wysoka kadencja od 85 do 90 kroków (oczywiście każdą stopą, co jednak nie zostało poprawnie wytłumaczone w czasie spotkania) na każdą minutę. Bieganie boso? Tak, ale na krótkie dystanse, głównie po to żeby lepiej poczuć swoje ciało i wyćwiczyć technikę. Scott jest elastycznym człowiekiem… toteż stwierdził, że jeśli komuś sprawia przyjemność bieganie boso również na dłuższe dystanse to on nie widzi w tym problemu. Czy Scott ma jeszcze jakieś cele, biorąc pod uwagę jego liczne osiągnięcia? Tak – chciałby w przyszłym roku poprawić nie tylko swój rekord w biegu 24 godzinnym (jest to aktualny rekord USA), ale również rekord świata.

Z sali padło również pytanie dotyczące dopingu (w kontekście ostatniej afery z Armstrongiem). Scott potwierdził, że obecnie jest to bardzo gorący temat w Stanach Zjednoczonych. Co do ultramaratonów to na razie jego zdaniem liczba osób stosujących doping jest niewielka głównie z tej przyczyny, że ten sport nie przyciąga sponsorów i dużych pieniędzy. W wielu biegach nagrodą jest po prostu statuetka… Niskie budżety biegów sprawiają, że nie ma kontroli dopingowych (takie kontrole są tylko na szczeblu mistrzostw krajowych i mistrzostw świata). Ostatni raz Scott był kontrolowany około 1,5 roku temu.  Co do wizyty w naszym kraju – Scott chciałby jeszcze kiedyś przyjechać do Polski, konkretnie do Zakopanego żeby mieć możliwość pobiegania po Tatrach.

Scott startował w niedzielnym maratonie w Poznaniu, w czasie którego na 14 kilometrze zasłabł i umarł jeden z biegaczy. W czasie spotkania został poproszony o krótki komentarz w tej sprawie. Nie chciał się odnosić konkretnie do tego przypadku, ponieważ podkreślił, że nie zna szczegołów ale generalnie uważa, że media nie powinny robić takiej nagonki, ponieważ sport w większym stopniu sprzyja zdrowiu. A zgony następują również w innych dyscyplinach – tutaj wymienił chociażby bardzo popularną w USA koszykówkę. Co do szkodliwości ultramaratonów dla zdrowia – zdaniem Scotta wysiłek w czasie ultramaratonu powoduje pewne zmiany w organizmie, które jednak są odwracalne. Wystarczy dobra regeneracja (która zdaniem Scotta przychodzi mu łatwo dzięki jego wegańskiej diecie) i nie mamy się czym martwić.

Czy Scott wzbogadza swoją dietę jakimiś suplementami, spytała siedząca na sali studentka dietetyki. Czasami Scott zażywa witaminę B12, D, E, selen – wszystko to robi w celach profilaktycznych (aby uniknąć chorób), a nie dlatego, że dieta nie dostarcza mu tych witamin. Pewnie wiele osób ciekawi jaki jest kilometraż Scotta. W momencie kiedy przygotowuje się do najdłuższych zawodów biega w tygodniu nawet 200 km. Większość tego kilometrażu wyrabia w ciągu 2 dni – następujących po sobie, tak żeby organizm mógł się zmierzyć z warunkami przypominającymi zmęczenie w czasie biegu. Co jest ważne Scott podkreślił, że żaden organizm nie jest stworzony do tego, żeby każdego dnia biegać kilkadziesiąt kilometrów – to nie jest potrzebne w treningu ultra. Wielu ultramaratończyków (którzy co prawda nie wygrywają zawodów, ale je kończą) biega mniej więcej 60 km tygodniowo.

Spotkanie było zorganizowane bardzo profesjonalnie. Myślę, że nikt kto znalazł się na sali nie był rozczarowany. Znów brawa dla Wydawnictwa Galatyka, które jak wczoraj się dowiedziałem jako pierwsze wydawnictwo zdołało przygotować pierwsze nie anglo języczne wydanie książki. Dodatkowo Scott potwierdził, że Polska jest jednym z pierwszych państw, które odwiedza w ramach promocji swojej książki, mimo tego, że był wcześniej zapraszany do Niemiec, Wielkiej Brytanii. Nie wiem na ile ale podejrzewam, że polskie korzenie budzą w nim sentymenty i dlatego postanowił przyjechać w pierwszej kolejności właśnie do naszego kraju.